Filmy nowe kino niemieckie

Piękny letni dzień. Ogród. Taras. Kobieta i mężczyzna siedzą przy stoliku pod drzewami, muska ich miękki letni wiatr. W oddali, w rozległej równinie, sylwetka Paryża. Zaczyna się rozmowa: pytania i odpowiedzi między kobietą i mężczyzną. Zajmują się doświadczeniami seksualnymi, dzieciństwem, wspomnieniami, różnicą między mężczyznami a kobietami. Ilustrują zarówno, kobiecy i męski punkt widzenia percepcji.

Oskar w dniu swoich trzecich urodzin podejmuje decyzję, że nigdy nie dorośnie. Realizację tego dziwnego przedsięwzięcia ułatwia mu wypadek - spada ze schodów w piwnicy i przez resztę życia rzeczywiście nie rośnie. Mamy więc do czynienia z malcem o nadąsanej twarzy i małych oczkach, który nigdzie się nie rusza bez swojego blaszanego bębenka i tłucze weń z niezrozumiałym zapamiętaniem. Umie także krzyczeć tak głośno, że wokół szyby pękają. Ekranizajca powieści jest kroniką życia małego Oskara, a także protestem jednostki wobec koszmaru II wojny światowej.

Nowela pierwsza, wprowadzająca w klimat filmu, rozgrywa się w skąpanej we mgle Ferrarze, rodzinnym mieście Antonionioego. Druga - zrealizowana w Portofino - opowiada o tajemniczej dziewczynie, która wyznaje: zabiłam własnego ojca. W noweli paryskiej spotykamy znany z poprzednich filmów reżysera świat "śmierci i uczuć", zimnego luksusu i rozpaczliwego poszukiwania miłości. W noweli czwartej Antonioni przekonuje: to samo serce może kochać Boga i mężczyzn.

Abel Tiffauges to człowiek przekonany o swoich ponadnaturalnych zdolnościach. Gdy zostaje oskarżony o zgwałcenie dziewczynki, wybucha II wojna światowa i zamiast do więzienia, Abel trafia na front. Walczący we francuskiej armii bohater dostaje się do niemieckiej niewoli. Jego nieoczekiwanie entuzjastyczne nastawienie do faszyzmu ułatwia mu swoistą karierę. Trafia do twierdzy SS, Kaltenborn. Jego fascynacja nazizmem pogłębia się. Prawa ręka coraz chętniej wędruje do góry na cześć führera. Wojna trwa, potrzebni są rekruci. Abel zaczyna werbowanie okolicznych mężczyzn, a gdy ich zabraknie, młodzieńców, później nawet chłopców. Szykuje ich gorliwie do roli mięsa armatniego, potrzebnego w coraz większej ilości na front wschodni. Ponieważ werbunek wkrótce zmienia się w uprowadzanie nastolatków z ich domów, staje się postrachem okolicy, zyskując przydomek "Król Olch", czyli zły czarownik z wiersza Goethego, porywający dzieci.

Reżyser Friedrich Monroe (Patrick Bauchau) realizuje w Lizbonie dokumentalny film o tym mieście. W czasie zdjęć ogarnia go zwątpienie i wzywa na pomoc przyjaciela. Po przyjeżdzie na miejsce, Philip dowiaduje się, że jego przyjaciel - reżyser zaginął. [opis dystrybutora]

Trzydziestu pięciu powszechnie znanych reżyserów z pięciu kontynentów i dwudziestu pięciu krajów, w trzyminutowej formie składają hołd kinu - magicznemu miejscu komunii miłośników filmu z całego świata. Trzydzieści trzy indywidualne dzieła składają się na wspólne świętowanie.

Opowieść o pewnej służącej, która pomogła w dezercji uciekinierowi z Bundeswehry. Tytułowa bohaterka to kobieta, która przez opinię publiczną została określona jako ukochana mordercy i prowokatorka, a nawet winna śmierci matki...

Kontynuacja filmu Abela Ferrary z 1992 roku to opowieść o gliniarzu (Nicolas Cage), który świetnie radzi sobie w świecie narkotyków, chętnych kobiet i gigantycznych karabinów.

Podczas jazdy samochodem bez celu po mieście, młody pisarz przypadkowo zabija dziecko. Wypadek i jego następstwa okrywają go głęboką traumą. Przez 12 lat stara się zrozumieć, co się stało, gdy patrzy w lustro, widzi mordercę.

Pina nie jest biografią zmarłej przed dwoma laty choreografki Piny Bausch. To raczej hołd złożony przez Wima Wendersa jej twórczości i hymn na cześć sztuki. W filmie niemiecki twórca staje w obronie najdelikatniejszych wartości - uczuć, piękna, szacunku dla drugiego człowieka. Reżyser zarejestrował najważniejsze przedstawienia artystki - Święto wiosny, Vollmond i Café Müller. Poprosił członków jej zespołu o wykonanie części układów na ulicach niemieckiego Wuppertalu. W filmie niemal nie padają słowa, środkiem ekspresji tancerzy jest ciało.